Allemaal beestjes

Vandaag gingen we met Mauro en zijn vriendinnetje Maya (en haar baasjes) naar de Zoo. Naast enorm veel prikkelgewenning (speeltuin, boerderijdieren, kinderen, buggy's, rolstoelen, bolderkarren :-D en honden in alle maten en soorten), leverde dat ook heel wat mooi fotomateriaal op. Geniet!

Otters bewonderen

Mauro vindt de pauw wel erg groot! 

Mauro en de nieuwsgierige geit

Mauro en veel nieuwsgierige geiten!

Woestijnlynx kitten

Zilvervos pupjes van 6 weken oud

Een woestijnlynx kitten en zilvervos pup

De bruine beren zijn fan van Maya!

Knappe giraffe

Mauro met zicht op de giraffen

Brave poes kijken!

Leeuwenwelpjes

Prachtige lynx

Mauro en de wallabies

Maya op de uitkijk!

Onderweg een dutje doen in de draagzak

Luipaard

Stokstaartjes aan het overleggen

De eerste keer ...

Socialiseren, wat een draak van een woord! Maar elke pupeigenaar komt ermee in aanraking. Zeker bij een gevoelig ras als de Friese stabij moet hiervoor de nodige tijd worden vrijgemaakt. Alleen zo kan een pup uitgroeien tot een flinke, stabiele, ondernemende hond. Ieder heeft er zijn eigen mening over, maar Karen Pryor beschrijft hier waar het volgens mij allemaal om draait.

In het Engels spreekt men dus van 'to socialize'. Hebben wij het werkwoord dan gewoon al te letterlijk vertaald? Betekent het dat we een pup 'sociaal' willen maken? Maar wat dan met vrachtwagens en buggy's, dat zijn toch geen 'sociale' levende wezens waarmee een pup moet kunnen interageren? In mijn ogen dekt het woord 'prikkelgewenning' veel meer de lading ... Of die prikkel nu een levenloos object, een oorverdovend geluid of een dier van een andere soort is.

Hoe je het ook draait of keert, het komt erop neer dat je je pup met zoveel mogelijke dingen laat kennismaken op een positieve manier. Zo deed Mauro afgelopen weken de volgende zaken voor een eerste keer (tussen haakjes kan je lezen wat hij er zelf van vond):

- de eerste keer wandelen in een bos (Wat is een bos groot en wat liggen er veel takjes!)
- de eerste keer een paard zien (Is dat nu een reuzenhond?)
- de eerste keer naar de markt (Zoveel volk! Gelukkig is mijn vriendinnetje Maya erbij!)

- de eerste keer door het hoge gras springen (Jeej!)
- de eerste keer een Harley Davidson motor horen starten (Wat baas? Hoorde jij iets?)
- de eerste keer een kleuter met een plastic loop-motor tegenkomen (Help baas, dit is eng!!!)
- de eerste keer bij de dierenarts (Oh leuk, jij hebt koekjes!)
- de eerste keer een ballonnetje zien hangen (Oh my god, dit is écht het meest angstaanjagende dat ik ooit gezien heb! Misschien durf ik het morgen wel?)
- de eerste keer mee gaan shoppen (Gek hé, iedereen vindt mij zo leuk en wil mij aaien! En ik wil gewoon slapen in de draagzak ...)
- de eerste keer bij een 'vreemde' blijven (Oh, wil jij vandaag mijn baas zijn? Ook goed hoor. Gaan we nu spelen?)
- de eerste keer borstelen (Oh leuk, krijg ik weer een nieuw kauwspeeltje?)
- de eerste keer een trein zien rijden (Ja baas, ik zie het, ik ben niet bang hoor, geef snel hier die koek en dan spelen we verder!)
- de eerste keer langs een weide vol dolle koeien lopen (Zusje? Zus? Zuuu-uuuus! Kom me nu helpen! Wat zeg je? Doen ze niets? Oh, nu zie ik het, ze zitten achter een draad!)
- de eerste keer in de fietskar meerijden (Wat leuk, al mijn speeltjes liggen hier!)
- de tweede keer in de fietskar meerijden (Speeltjes? Is het ook goed als ik even een dutje doe?)
- de eerste keer op een speelplaats vol kindjes (Leuk! Leuk! Ik vind jullie leuk!)
- de eerste keer een terrasje doen (Zullen we samen onder tafel gaan liggen, Roxy?)

- de eerste keer naar de dierenmarkt (Moeten die hanen en die kalkoenen echt zoveel lawaai maken? Ik ga liever konijntjes kijken hoor!)
- de eerste keer dat iemand aanbelt (Waf! Waf! Oh wacht, ik wist niet dat jij het was!)
- de eerste keer naar een vijver (Euh Roxy, moet dat zo enthousiast achter dat balletje? Kunnen we niet gewoon gezellig pootje baden?)
- de eerste keer een zwerfvuil-blikje dat wegwaait (Alarm! Bel de politie! We moeten vluchten!)
- de eerste keer een tractor zien (Jawadde, zo'n stoere vrachtwagens hadden we in Eindhoven niet hoor!)
- de eerste keer gaan snoezelen in het rusthuis (Tof, al die lieve mensen. Stoort het als ik even uitrust?)

Leuk hoor, aan prikkelgewenning doen!

Mauro's katten-dilemma

Onze Mauro is een allemansvriend, zo hebben we het graag. Maar zijn avances worden niet altijd beantwoord ...

Toen Mauro bij ons aankwam, was hij matig geïnteresseerd in die vreemde, zwarte schepsels. De twee oudsten, Pitou en Mousty, moesten niets van hem hebben dus mochten ze op de gang en in de slaapkamers rustig aan het idee wennen dat er een nieuwe huisgenoot is bijgekomen. De jongste kater, Pukas, is minder van zijn stuk te brengen en is de ideale 'testkat'. Hij heeft besloten dat Mauro niets is om bang van te zijn, en dat uit hij zo: 

Af en toe kwam kleine Mauro Pukas ook tegen in de tuin. Hij is erg geïnteresseerd in die kleine, zwarte vriend en zoekt toenadering. We proberen ervoor te zorgen dat hij ook naar ons komt wanneer er katten in de buurt zijn, want Mauro's instinct om achter bewegende dingen te gaan is erg groot ... 

Met de dagen die verstrijken, wordt Mauro zekerder van zijn stuk en wil hij graag zijn liefde voor de katten uiten ... Door hen vriendelijk uit te nodigen tot spel, met een blafje, een spelboog, een rol op zijn rug. Dat vinden de katten maar niks, ze draaien zich om en zoeken een schuilplaats. Tot groot jolijt van Mauro, die er een jaagspelletje van maakt! Dat is uiteraard niet de bedoeling, dus is er werk aan de winkel voor de baasjes. 

De katten moeten leren dat Mauro geen bedreiging is, ook al doet hij af en toe een beetje gek. Mauro moet leren om rustig te zijn bij zijn kleine broers en zus. Dus gaan we af en toe bij de slapende katten op bed zitten. Dan mag Mauro koekjes eten, een knabbelbotje eten of een trekspelletje doen. We hopen dat Mauro zo leert om de katten met rust te laten en dat de baasjes veel leuker zijn. En dat de katten hun angsten opzij zetten en weten dat ze gewoon verder kunnen slapen. 

Maar wat Mauro het allerleukst vindt aan katten, zijn hun speeltjes! Kleine balletjes, muisjes, piepdingen ... allemaal op Mauromaat. En met stip op één: de krabpaal! 

Brief aan mama Roza

Dag mams,

Ben je trots op mij, nu ik in het verre België ben gaan studeren? Vanavond start mijn school, ik ben benieuwd naar de leuke vriendjes die ik daar ga ontmoeten! Ik heb al veel geoefend thuis, want m'n baasjes willen graag dat ik het goed doe op school. Ik kan al heel goed hier komen en zitten, dat had Luc me al geleerd. Maar wist je dat ik ook al heel goed kan apporteren? Dat vindt mijn bazinnetje super, want ze zegt dat pupjes die balletjes terugbrengen, later heel brave hondjes worden! 

Zaterdag was ik een beetje triest. Ik liet het niet zien, toen ik jou voorbijreed in de auto. Maar ik miste je zo hard! Ik heb een beetje gehuild in de auto ... Dan zijn we mijn nieuwe zus gaan halen, zodat ik wat afleiding had. Mijn zus is echt heel stoer: helemaal zwart! Zij is zo cool, dat ik altijd met haar mee wil doen. Maar ze doet alsof ik lucht ben. Wacht maar tot ik al mijn charmes in de strijd gooi! 

Ik kijk erg op naar Roxy, ze is mijn grote voorbeeld. 's Morgens vroeg en 's avonds laat mag ik met haar mee gaan wandelen. Maar overdag moet ik van mijn baasjes ook dingen zonder Roxy doen, want ze vinden dat ik ook zonder grote zus moet leren flink zijn. Dat vind ik nog een beetje spannend hoor, alleen op stap met m'n mensenbaasjes! 

De eerste nacht in Mol miste ik je verschrikkelijk, mams ... Ik mocht op de logeerkamer slapen, samen met mijn bazinnetje. Dat wordt later mijn eigen slaapkamer. Elke keer dat de bench dicht en het licht uit ging, kregen mijn darmpjes het zo moeilijk dat ... je begrijpt wel wat ik wil zeggen! Mijn geurige nestdoekje mocht al meteen in de was, de oranje slang is de enige die mijn ongelukjes heeft overleefd. 

Daarom hebben mijn baasjes gisteren alleen maar leuke dingen met mij gedaan in de bench, zodat ik dat een leuk plekje ging vinden. Alle andere kussens en matten hebben ze weggelegd. Roxy slaapt toch liefst in de zetel! Ze speelden met mij in de bench, ze streelden mij, ik kreeg er kauwbotjes. In de namiddag ben ik helemaal zelf een dutje gaan doen in die leuke plek. En vannacht ben ik superflink geweest! Ik heb niet gepiept maar mij lekker in mijn veilig plekje genesteld. Om halfdrie stond de wekker, toen moest ik even gaan plassen met m'n bazinnetje. Daarna viel ik meteen terug in slaap tot halfzeven.

Ohja, gisteren heb ik een paar nieuwe vriendjes ontmoet. We gingen samen wandelen in het bos! Daarvoor moesten we eerst in de auto, maar nu hoef ik niet meer te huilen. Ik mocht maar tien minuutjes wandelen, want  langer is niet goed voor mijn pootjes zegt mijn bazinnetje. Omdat m'n zus en m'n vriendjes graag langer wandelen, mocht ik onderweg wegdutten in de draagzak. Want een bolderkar, dat hebben ze hier niet hoor! Ik ben ook in de draagzak op bezoek geweest in het rusthuis. Daar heb ik geslapen op de schoot van de oma van mijn bazinnetje. 

Volgende keer vertel ik over die andere broertjes en het zusje dat hier nog woont: de poezen. Wat zijn dat rare wezens zeg! Nu ga ik nog een dutje doen, want puppy zijn is zoooo vermoeiend ... 

Een dikke knuffel van je flinke Mauro. 

Mauro en Maura

Toen waren ze nog met twee ...

De andere zeven pupjes zijn vorig weekend, op hun zeven weken, al opgehaald door de nieuwe eigenaars. De broertjes heten vanaf nu Mojo, Bodor en Bauke, de zusjes heten Baike, Bijke, Lisa en Luna.

Mauro mag nog een weekje bij mama Roza en onder de goede zorgen van Esther en Gert in Eindhoven blijven. Samen met zijn zusje ... Maura! Wat een toeval, het teefje dat naar de Verenigde Staten verhuist (ja hoor, onze Mauro krijgt een zusje in Amerika) heeft bijna nét dezelfde naam gekregen.

Maura wordt een zeldzame vertegenwoordiger van de Friese stabij aan de andere kant van de Atlantische oceaan. Ook daar zijn ze gek op het ras en af en toe wordt er een hondje uit Europa overgevlogen om de genenpoel te vergroten. Dat werkt in twee richtingen: het is niet ondenkbaar dat er ooit pupjes terug naar Nederland gebracht worden om ook hier de variatie te vergroten.

Maura wordt zondag naar de USA geëscorteerd door iemand van de Nederlandse rasvereniging en mag mee in de cabine van het vliegtuig. Ter plaatse wacht de nieuwe eigenaar, tevens adviseur van de dekcommissie van de Amerikaanse stabijvereniging, Maura op. De kans is dus erg groot, dat er over een paar jaar neefjes en nichtjes van Mauro rondlopen over de plas!

Hier een paar foto's van het leuke stel, dat nog twee dagen volop kan ravotten met elkaar. Zoals in de bekende dichtregels, die verkeerdelijk aan Godfried Bomas toegeschreven zijn:

"Ik wou dat ik twee hondjes was, 

dan kon ik samen spelen." 

Met mama Roza, Maura links en Mauro rechts

Mauro spikkelbuik links en Maura zwartjas rechts

Nog drie keer slapen ...