Familiekiekjes

Na onze vakantie (waarover later meer) hebben we tijdens ons verlof de tijd genomen om wat familieleden van Mauro te leren kennen.

Vorige week spraken we af in Zeeland met broertje Mojo en zijn baasjes: Francisca, Harold en Tristan. Mauro en Mojo zagen direct een perfect speelkameraadje in elkaar en spelen is dan ook wat ze de ganse namiddag gedaan hebben. Ze zijn een prachtig duo: hun hoofdjes zijn perfect gelijk! Gelukkig herkenden we hen aan hun tekening (Mojo heeft meer zwart), hun lichaamsbouw (Mauro is wat geblokter, Mojo staat wat hoger op de poten), hun tandjes (Mauro had nog maar twee hoektandjes over :-)) en hun tuigje (Mauro) of halsband (Mojo). Bedankt Francisca, voor de leuke foto's waarvan ik er een paar op dit blog heb gezet!

Een filmpje over hun eerste (weder-)kennismaking en hun spelletjes op het strand:

Het spel ging er soms hard aan toe en soms zagen we wat bloed op de witte stukjes vacht van Mojo! Niet omdat Mauro zo'n gevaarlijk monster is, maar omdat zijn tandjes aan het wisselen zijn ...

 Het was ook de eerste keer dat Mauro de zee zag. De voetjes gingen in het water, maar verder durfde onze waterrat niet ... Hij is bang van de golfjes!

De twee vonden het ook leuk om samen met de bal te spelen, die Mojo uit het water ging halen, waarna Mauro hem probeerde af te nemen. 

Ik probeerde de twee ook netjes te laten zitten voor een mooie familiefoto, helaas deed Mauro wat elke peuter wel eens op de foto doet ... 

Toch kregen ze een lekker koekje voor de gedane moeite. Gezellig hoor, twee hongerige pups die mijn snoeptasje ontdekt hebben! 

Na het spel gingen we nog lekker nakletsen op een terrasje en na een powernap van Mauro, speelden de twee weer lekker verder op hun matje. 

En deze week gingen we op bezoek bij Marijke van stabijkennel Uit de Kleine Dommelvallei. Zij is de fokster van Rauke, Mauro's papa. Bij Marijke hebben we vijf leuke stabijdames ontmoet: Mauro's oma Lobke, tante Rimke, halftante Dieke en nichtjes Jente en Lytse. Wat een leuke bende! Marijke, bedankt voor de gezellige ontvangst en de mooie foto's, waarvan ik er ook enkele hieronder heb geplaatst. 

We werden op gepaste wijze begroet door vijf enthousiaste stabijtjes.  

Jonas kreeg maar geen genoeg van het knuffelen met oma Lobke. 

We probeerden ook een groepsfoto te maken. Hier vraag ik allen te gaan zitten, Mauro's pootjes zie je tussen mijn benen door ... 

Oefening baart kunst, hier mankeert er nog eentje. 

In het begin hadden de nichtjes geen zin om te spelen. Maar Mauro was gekomen voor actie! Hij zag een schop staan en dacht: hier zal Marijke wel graag een heel diep gat hebben! Zo gezegd, zo gedaan ... 

Gelukkig gingen er uiteindelijk toch enkele lekker spelen, waarbij Mauro alles uit de kast haalde opdat ze hem zouden opmerken en laten meespelen! 

Tenslotte nog een prachtige foto van Mauro en logéetje Lytse van 8 maanden. 

Leuk toch, zo'n grote familie! Al denkt Mauro voorlopig nog niet aan zijn nageslacht ... Deze week heeft hij aan anticonceptie gedaan. De dierenarts vond het wel grappig en zei dat Mauro de bijsluiter niet goed gelezen had! Hij zal nog wel van gedachten veranderen ;-)! Misschien moet papa Rauke dat maar eens uitleggen tijdens een volgend familiebezoekje ...

Tips & tricks voor de kersverse puppenbaas

Kersverse puppenbaasjes, dat zijn wij. Mauro is onze eerste pup, dus hebben we vooraf boeken gelezen, websites afgeschuimd, raad gevraagd ...

Al bij al, vind ik dat we het best goed doen. Het helpt natuurlijk, dat onze Mauro een braaf bazeke is. Zindelijk in een wip, bijt niets stuk, komt flink wanneer je hem roept. Toch zijn er ook een heleboel dingen die niet in de boekjes stonden en waar we zelf zijn moeten achter komen ... Dit hebben wij alvast geleerd de afgelopen twee maanden:

- Zorg voor meerdere benchkussens. Een ongelukje is snel gebeurd, wassen en drogen gaat minder snel en een opgevouwen handdoek blijft niet netjes onder een woelende pup liggen.

- Pups liggen niet graag op klinkers of (houten) vloeren. Neem dus een reiskussen of reisdekentje mee als je een terrasje of restaurantbezoek plant. Anders eindig je met een pup op schoot. Gezellig, maar niet altijd even gepast.

- Pups steken graag alles wat ze vinden in hun mond. Zo ook: keien, denappels, paddenstoelen, bloemen, knopen, dode muizen, stront ... Ruilen lukt de eerste twee dagen nog, daarna blijven die kaken gewoon keihard dichtgeklemd. Hoe klein ze ook zijn, pups hebben kaakspieren om 'U' tegen te zeggen. Wat bij ons soms helpt is vrolijk iets anders gaan doen, maar tips blijven welkom.

- Pups laten niet zomaar aan hun lijf komen. Zorg dus voor voldoende koekjes als je hen wilt borstelen, als je hun poten wil afvegen of als je hun oren wil bekijken. Wie weet gaan ze het zo ooit wel leuk vinden.

- Pups zijn razendsnel en kennen het commando 'wacht' nog niet. Dus moet je inventief zijn als je met een zeiknatte modderpup voor de keukendeur staat en eerst graag zelf je regenjas wil uittrekken alvorens tot de orde van het poten vegen over te gaan. Een speeltje in de tuin gooien en dan vliegensvlug naar binnen glippen is een optie. Maar pups leren ook snel. Als ze weten dat jij naar binnen wil, is dat speeltje ineens veel minder interessant. Inventief zijn dus. En dat commando 'wacht' oefenen.

- Als je een pup leert alleen blijven, gebruik dan alle deuren in huis afwisselend om weg te gaan. Anders leert hij stil te zijn als je door de voordeur weggaat, maar raakt hij in paniek wanneer je hem achterlaat via de achterdeur. Of is die van ons gewoon te slim?

- Een pup die een pil moet innemen, kan je de eerste keer vrij makkelijk overtuigen, de tweede keer helpt een stukje kaas, maar de derde keer spuugt hij die pil gewoon weer uit. Goedkoop blikvoer is de gouden truuk. Neem wat blikvoer op een lepel en verstop de pil in de pasta. Probeer dan het 'hap-slik-weg'-principe toe te passen, zodat hij het geheel zonder kauwen inslikt. Als je een tweede hond ter beschikking hebt, kan het ook handig zijn om beide tegelijk een lepel te geven, dan wordt het geheel nog sneller weggehapt.

- Leer je pup niet alleen dat jij kan weggaan, maar ook dat je andere hond wel eens graag alleen op stap gaat. Kwestie van geen hond/hondverlatingsangst te kweken.

- Niet alle pups gaan graag wandelen. Ze zijn gehecht aan hun 'thuis' en zien er het nut niet van in om die veilige haven te verlaten. Volhouden en de wandeling leuk maken met koekjes, speeltjes, een hondenvriendje, gekke bekken en vrolijke geluiden is de boodschap. Wat de buren daar ook van mogen denken. Zorg wel dat je weer naar huis bent voor ze het gekkenhuis kunnen bellen ... Want uiteindelijk komt het echt goed, kijk maar:

- Oh ja, nog een laatste ding dat niet in de handleiding stond. Weet er iemand hoe onze stabij aan die permanent in zijn oren komt???