maandag 12 mei 2014

Brief aan mama Roza

Dag mams,

Ben je trots op mij, nu ik in het verre België ben gaan studeren? Vanavond start mijn school, ik ben benieuwd naar de leuke vriendjes die ik daar ga ontmoeten! Ik heb al veel geoefend thuis, want m'n baasjes willen graag dat ik het goed doe op school. Ik kan al heel goed hier komen en zitten, dat had Luc me al geleerd. Maar wist je dat ik ook al heel goed kan apporteren? Dat vindt mijn bazinnetje super, want ze zegt dat pupjes die balletjes terugbrengen, later heel brave hondjes worden! 



Zaterdag was ik een beetje triest. Ik liet het niet zien, toen ik jou voorbijreed in de auto. Maar ik miste je zo hard! Ik heb een beetje gehuild in de auto ... Dan zijn we mijn nieuwe zus gaan halen, zodat ik wat afleiding had. Mijn zus is echt heel stoer: helemaal zwart! Zij is zo cool, dat ik altijd met haar mee wil doen. Maar ze doet alsof ik lucht ben. Wacht maar tot ik al mijn charmes in de strijd gooi! 



Ik kijk erg op naar Roxy, ze is mijn grote voorbeeld. 's Morgens vroeg en 's avonds laat mag ik met haar mee gaan wandelen. Maar overdag moet ik van mijn baasjes ook dingen zonder Roxy doen, want ze vinden dat ik ook zonder grote zus moet leren flink zijn. Dat vind ik nog een beetje spannend hoor, alleen op stap met m'n mensenbaasjes! 



De eerste nacht in Mol miste ik je verschrikkelijk, mams ... Ik mocht op de logeerkamer slapen, samen met mijn bazinnetje. Dat wordt later mijn eigen slaapkamer. Elke keer dat de bench dicht en het licht uit ging, kregen mijn darmpjes het zo moeilijk dat ... je begrijpt wel wat ik wil zeggen! Mijn geurige nestdoekje mocht al meteen in de was, de oranje slang is de enige die mijn ongelukjes heeft overleefd. 

Daarom hebben mijn baasjes gisteren alleen maar leuke dingen met mij gedaan in de bench, zodat ik dat een leuk plekje ging vinden. Alle andere kussens en matten hebben ze weggelegd. Roxy slaapt toch liefst in de zetel! Ze speelden met mij in de bench, ze streelden mij, ik kreeg er kauwbotjes. In de namiddag ben ik helemaal zelf een dutje gaan doen in die leuke plek. En vannacht ben ik superflink geweest! Ik heb niet gepiept maar mij lekker in mijn veilig plekje genesteld. Om halfdrie stond de wekker, toen moest ik even gaan plassen met m'n bazinnetje. Daarna viel ik meteen terug in slaap tot halfzeven.



Ohja, gisteren heb ik een paar nieuwe vriendjes ontmoet. We gingen samen wandelen in het bos! Daarvoor moesten we eerst in de auto, maar nu hoef ik niet meer te huilen. Ik mocht maar tien minuutjes wandelen, want  langer is niet goed voor mijn pootjes zegt mijn bazinnetje. Omdat m'n zus en m'n vriendjes graag langer wandelen, mocht ik onderweg wegdutten in de draagzak. Want een bolderkar, dat hebben ze hier niet hoor! Ik ben ook in de draagzak op bezoek geweest in het rusthuis. Daar heb ik geslapen op de schoot van de oma van mijn bazinnetje. 








Volgende keer vertel ik over die andere broertjes en het zusje dat hier nog woont: de poezen. Wat zijn dat rare wezens zeg! Nu ga ik nog een dutje doen, want puppy zijn is zoooo vermoeiend ... 



Een dikke knuffel van je flinke Mauro. 



6 opmerkingen:

  1. Wat een leuk verhaal!
    Flinke Mauro, die met zijn poepje in de boter is gevallen zo te zien :)
    Veel plezier!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Fijn dat het zo goed met je gaat Mauro ! Veel geluk bij je nieuwe baasjes en met je nieuwe zusjes en broertjes.
    Enne je hoeft je niet te schamen voor je verdriet van de eerste dag hoor, want als ik eerlijk ben was ik de eerste dag en nacht ook heel erg triest hoor (ik moest ook vaak huilen), en miste ik mama, jou en mijn andere broers en zusjes ook heel erg. Knuffel van je broertje Mojo !

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat leuk om al je avonturen te kunnen volgen Mauro! Als je wat groter bent en wil gaan wandelen met grote neef Wietse: laat het dan zeker weten!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik wil zeker eens samen met stoere Wietse gaan wandelen! Maar eerst moet ik nog een beetje groeien en aan de lijn leren lopen, want dat vind ik het moeilijkst van allemaal ... Waarom is dat toch ook nodig, ik kan toch gewoon los meelopen?

      Verwijderen
  4. Een mooi verhaaltje en zo herkenbaar! Veel succes met Mauro!

    BeantwoordenVerwijderen