maandag 19 mei 2014

Mauro's katten-dilemma

Onze Mauro is een allemansvriend, zo hebben we het graag. Maar zijn avances worden niet altijd beantwoord ...

Toen Mauro bij ons aankwam, was hij matig geïnteresseerd in die vreemde, zwarte schepsels. De twee oudsten, Pitou en Mousty, moesten niets van hem hebben dus mochten ze op de gang en in de slaapkamers rustig aan het idee wennen dat er een nieuwe huisgenoot is bijgekomen. De jongste kater, Pukas, is minder van zijn stuk te brengen en is de ideale 'testkat'. Hij heeft besloten dat Mauro niets is om bang van te zijn, en dat uit hij zo: 


Af en toe kwam kleine Mauro Pukas ook tegen in de tuin. Hij is erg geïnteresseerd in die kleine, zwarte vriend en zoekt toenadering. We proberen ervoor te zorgen dat hij ook naar ons komt wanneer er katten in de buurt zijn, want Mauro's instinct om achter bewegende dingen te gaan is erg groot ... 


Met de dagen die verstrijken, wordt Mauro zekerder van zijn stuk en wil hij graag zijn liefde voor de katten uiten ... Door hen vriendelijk uit te nodigen tot spel, met een blafje, een spelboog, een rol op zijn rug. Dat vinden de katten maar niks, ze draaien zich om en zoeken een schuilplaats. Tot groot jolijt van Mauro, die er een jaagspelletje van maakt! Dat is uiteraard niet de bedoeling, dus is er werk aan de winkel voor de baasjes. 

De katten moeten leren dat Mauro geen bedreiging is, ook al doet hij af en toe een beetje gek. Mauro moet leren om rustig te zijn bij zijn kleine broers en zus. Dus gaan we af en toe bij de slapende katten op bed zitten. Dan mag Mauro koekjes eten, een knabbelbotje eten of een trekspelletje doen. We hopen dat Mauro zo leert om de katten met rust te laten en dat de baasjes veel leuker zijn. En dat de katten hun angsten opzij zetten en weten dat ze gewoon verder kunnen slapen. 


Maar wat Mauro het allerleukst vindt aan katten, zijn hun speeltjes! Kleine balletjes, muisjes, piepdingen ... allemaal op Mauromaat. En met stip op één: de krabpaal! 







Geen opmerkingen:

Een reactie posten