Flinke Roxy

Tijd voor een update over Roxy en haar kale knie, kwestie van de vele supporters op de hoogte te houden. Roxy is superflink, laat daar geen twijfel over bestaan. We doen er dan ook alles aan om haar revalidatie zo aangenaam mogelijk te maken. Haar wonde geneest goed en ziet er heel schoon uit. Wel is haar pootje nog heel dik, tot aan haar enkel toe.

Zaterdag is Roxy verhuisd naar mijn ouders. Bij ons moet je 6 trappen op en af om in en uit het huis te geraken. Dat is niet zo handig, voor een hond van 28 kg die absoluut geen trappen mag lopen ... Bovendien loopt er bij mijn ouders ook geen roekeloze pup rond, die zijn zus het leven zuur wil maken, of ze nu pijn heeft en moet rusten of niet. Hoewel we het verschrikkelijk vinden om haar in deze moeilijke tijden elders onder te brengen en de zorg voor haar uit handen te geven, denken we dat Roxy in deze omstandigheden de beste kansen krijgt op een goede revalidatie. En dat is tenslotte het allerbelangrijkste! 

Natuurlijk gaan we zo veel mogelijk op bezoek, om één van de wandelingetjes over te nemen en om te kijken hoe ze evolueert. Vorige week is ook Roxy's nieuwe orthobed aangekomen: een heerlijk mandje met 'memory foam' en een schapenvelletje, waar ze lekker knus in kan dromen. Zeker nu ze niet in de zetel mag (haar favoriete slaapplek), vonden we het belangrijk om haar een waardig alternatief te geven.

Die plastic kegel rond haar kop, dat was eigenlijk toch geen zicht en extreem onhandig. Maar wel noodzakelijk, want likken aan de wonde is uit den boze. Zolang ze onder toezicht is, hoeft ze de kap niet op. Dan blijft ze er flink af en zo kan ze toch nog eens op andere plekjes likken. Maar als ze zonder toezicht is en 's nachts, is zo'n kap echt wel nodig. Daarom hebben we een 'Comfy cone' gekocht, een zacht alternatief met als slogan 'Feeling bad never felt so good'.

Verder houden we haar rustig met een kalmeermiddel. Het was een beetje zoeken naar de juiste dosis: de dierenarts had ons al gewaarschuwd dat elke hond er anders op reageert. De bedoeling is dat ze geen behoefte heeft om rond te lopen, omdat ze geen bench kent, maar dat ze wel nog in staat is om stevig op haar (3) poten te staan wanneer ze even buiten mag. Op de dag na de operatie gaven we haar 2 x 2 pillen, maar toen was ze echt van de wereld: waar je haar neerlegde, bleef ze liggen. Omdat ze nogal wankel op de poten stond, probeerden we de dosis te verminderen. De volgende dag kreeg ze 2 x 1 pil, maar toen was ze na de middag en 's avonds té wakker. Gisteren kreeg ze 2 x 1,5 pil en 2 pillen voor het slapengaan, dat lijkt voorlopig een goede dosis te zijn.

Op 6 à 7 u na het innemen van de pillen, wordt Roxy wat alerter. Gisteren en vandaag ging ik op dat moment even babysitten, omdat mijn ouders weg moesten. Dan heb ik even (liggend) gehersenwerkt met Roxy, zodat ze mentaal gestimuleerd (en vermoeid) werd. Na het hersenwerken mocht ze mee voor haar 3-minutenwandeling. Terug thuis kreeg ze de pilletjes, maar legde ze zich al doodmoe in haar mandje voor die konden beginnen werken. Missie volbracht!

Het 'behoeften' doen is momenteel het grootste probleem. Roxy kan perfect plassen op commando, maar aan haar grote boodschap hangen rituelen vast ... Sowieso vindt Roxy het niet leuk om dat te doen aan de leiband, maar nu kan het niet anders. Verder heeft ze ook haar vaste plekjes in het bos, waar ze niet graag van afwijkt. Met drie minuten geraken we amper aan het volgende huis in de straat, laat staan in een bos ... Dus houdt ze op. Lang. Terwijl ze standaard driemaal daags moet, houdt ze nu alles meer dan 24 u op. Logisch, want die houding doet pijn, getuige de hartverscheurende jank die ze gisteren liet horen tijdens het drukken. Je kan het haar dus moeilijk kwalijk nemen, dat ze 's nachts wel eens een piepklein accidentje heeft ...

Ach, we zijn al in de helft van week één, vanaf donderdag mag ze al 5 minuutjes per keer naar buiten :-). Roxy steunt trouwens al een heel klein beetje op haar geopereerde poot. Dat moet pijn doen volgens mij, maar toch begint ze hem al te gebruiken. Zei ik al hoe flink ze is? En hoe knap ze staat met haar omgekeerde lampenkap :-D?